SALT SEASONING

பரஹத் என்பது அவரது இயற்பெயர். எகிப்தின் தலைநகராகிய கெய்ரோவில் ஒரு பிரபலமான நிறுவனத்தின் ஆலோசகராக பணிபுரிந்து வந்தார். ஒருநாள் விலை மதிப்புள்ள அவரது  கைக்கடிகாரம் காணாமல் போனது. அதன் நிமித்தம் இடிந்து போயிருந்தார். சில நாட்களுக்குப் பின் ஒரு பெரும் ஆச்சரியம் காத்திருந்தது. தெருவெல்லாம் குப்பை குவியலில் கோமேதகம் தேடுவது போல் கிளறித் திரியும் ஒரு மனிதன் அவரது வீட்டின் கதவைத் தட்டினான்.  அருவருப்போடும் அலட்சியப் போக்கோடும் அதட்டும் மொழியில் 'என்ன வேண்டும்' என்று கேட்டார். அந்த மனிதனின் முகத்தில் ஒரு அலாதி ஜொலிப்பு. தரித்திரத்தையும் மீறி பிரகாசமாய் அவனை வட்டமிட்டிருந்தது. வந்தவன்,"ஐயா, உங்கள் பொருள் ஏதேனும் காணவில்லையா?  இந்த அடுக்கத்தில் பலரிடம் கேட்டு விட்டேன். எவரும் எதையும் இழக்கவில்லை என்று கூறிவிட்டார்கள். நீங்கள் எதையும் இழந்து தவிக்கிறீர்களா?" என்று பணிவோடு கேட்டு  பரஹத்தின் பதிலுக்காகக் காத்திருந்தான்!  "ஆமாம்! எனது விலையுயர்ந்த கைக்கடிகாரத்தை பறிகொடுத்து சில நாளாய் தவியாய் தவிக்கிறேன்" என்றார். "அப்படியா? இதோ பாருங்கள். இது உங்களுடையது தானோ? "

       1999 - ஆம் ஆண்டு ஜனவரி 22 - ஆம் நாள் நள்ளிரவில் ஆஸ்திரேலியாவிலிருந்து இந்தியாவின் ஒரிசா மாநிலத்திற்கு சமூக சேவை செய்ய வந்த கிரஹாம் ஸ்டுவர்ட் ஸ்டெய்ன்ஸ் (57 வயது) அவரது மகன்கள் பிலிப்பு (10 வயது) தீமோத்தேயு (7 வயது) இம்மூவரும் இரக்கமின்றி தீ கொளுத்தப்பட்டார்கள்.         ஒரிசாவிலுள்ள கியோஞ்ஜகார் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த பாரிப்படாவில் வாழும் சராசரி மனிதர்களில் ஒருவர் சாந்தானுசத்பரி. எதிர்பாராதவிதமாக ஆஸ்திரேலியாவிலுள்ள கிரஹாம் ஸ்டுவர்ட் ஸ்டெய்ன்ஸ் அவரது பேனா நண்பரானார். இவர்கள் இருவரிடையேயும் கடிதத் தொடர்பின் மூலம் பெற்ற அன்பு மேலோங்கியது. சத்பதி தன் கடிதத்தில் இந்தியாவைப் பற்றி ஸ்டெய்ன்ஸிற்கு விவரித்து எழுதினார். சத்பதியின் எழுத்து ஸ்டெய்ன்ஸை 1965 - ஆம் ஆண்டு இந்தியாவிற்கு அழைத்து வந்தது. நண்பரைப் பார்க்க பாரிபாடாவுக்குப் புறப்பட்டு வந்தவர் அதன் பின் தன் நாட்டிற்குத் திரும்பாமல் இந்தியா என் தாய் வீடு என தங்கிவிட்டார். ஆஸ்திரேலிய தொழுநோய் மருத்துவ ஊழியம் என்ற சமுதாய சேவை நிறுவனத்தோடு தன்னை இணைத்து பணி செய்ய ஆரம்பித்தார். ஒரியா சந்தாலி மக்களை ஸ்டெய்ன்ஸ் உயிருக்குயிராய் நேசித்ததால் சந்தால

  Pramila Puller She returned homeland after toiling for the Lord in the southern region of Tamil Nadu especially Pannaivillai and Donavur areas for 36 years. The dedication of Lady Puller is daunting for many if us - getting up early in the morning with the local people, gathering fire wood under the palm trees, embracing the orphaned children, learning Tamil, working hard, braving the unbearable dust and heat, such was her dedication. The words uttered frequently in her prayers was “100% submission”. The Indian Nation especially the Tamilians are greatly indebted to her. She is one among the pioneers with Tucker Ayya, Lady Amy Carmichael and Walker Ayya in the 1880s. Lady Amy Carmichael had started a children’s home in Pannaivillai  Dohnavur.  Pramila Puller who was addressed lovingly as Pramila Ammal came from Canada to India and worked as in charge of the Donavur Home. We are going to learn about her life.When she spoke about promises, she said that promises had double sides.